- investigo
- in-vestīgo, āvi, ātum, 1, v. a. (investigandum for investigandorum, Pac. ap. Non. 495, 26), to track or trace out, as a dog; to search after (class.).I.Lit.:II.
canum tam incredibilis ad investigandum sagacitas narium,
Cic. N. D. 2, 63, 158:illam,
Plaut. Merc. 3, 4, 79:latentes conscios,
Suet. Dom. 10:David et Viros ejus,
Vulg. 1 Reg. 24, 3.—Trop., to trace out, find out, discover, investigate, search into:nihil investigo quicquam de illa,
Plaut. Merc. 4, 6, 13:quid dare velis, qui istaec tibi investiget indicetque,
id. Rud. 5, 2, 35:nil tam difficile est, quin quaerendo investigari possiet,
Ter. Heaut. 4, 2, 8:qui sim, nequeo certum investigare,
Plaut. Aul. 4, 9, 4:Cibyratici canes investigabant et perscrutabantur omnia,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47:conjurationem,
id. Sull. 1, 3; 30, 85:veri investigandi cupidus,
id. Fin. 4, 8, 20:de Lentulo,
id. Att. 9, 7, 6:diligentia inimici investigatum est, quod latebat,
id. Lig. 1, 1:ubi Lentulus sit, investigare non possum,
id. Att. 9, 1, 2:conatus,
id. Verr. 1, 16, 48:perquirere et investigare homines,
Q. Cic. Petit. Cons. 8:quae per notas scripta,
to decipher, Suet. Caes. 56.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.